游客发表
相关内容
- เธอไอเล็กน้อย พยายามควบคุมอารมณ์ให้สงบ และตอบคำถามของเขาอย่างจริงจัง: โพรวองซ์มีคฤหาสน์ดอกลาเวนเดอร์ที่สวยที่สุดในโลก โดยมีดอกลาเวนเดอร์สีม่วงเชื่อมระหว่างท้องฟ้ากับท้องฟ้า สีของท้องฟ้าและพื้นโลกเป็นโครงร่างที่สำคัญที่สุด สถานที่โรแมนติกที่สุดในโลก ผสมผสานกันได้อย่างลงตัวที่สุด ลองคิดดู การจัดงานแต่งงานในสถานที่ดังกล่าวน่าจะเป็นความปรารถนาชั่วชีวิตของสาวๆ ทุกคน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คิดว่าฉันจะจัดงานแต่งงานในสถานที่ที่สวยงามเช่นนี้”
- เธอไอเล็กน้อย พยายามควบคุมอารมณ์ให้สงบ และตอบคำถามของเขาอย่างจริงจัง: โพรวองซ์มีคฤหาสน์ดอกลาเวนเดอร์ที่สวยที่สุดในโลก โดยมีดอกลาเวนเดอร์สีม่วงเชื่อมระหว่างท้องฟ้ากับท้องฟ้า สีของท้องฟ้าและพื้นโลกเป็นโครงร่างที่สำคัญที่สุด สถานที่โรแมนติกที่สุดในโลก ผสมผสานกันได้อย่างลงตัวที่สุด ลองคิดดู การจัดงานแต่งงานในสถานที่ดังกล่าวน่าจะเป็นความปรารถนาชั่วชีวิตของสาวๆ ทุกคน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คิดว่าฉันจะจัดงานแต่งงานในสถานที่ที่สวยงามเช่นนี้”
- เขาบอกว่า...เมีย ผมรักคุณ
- ซีจินเฉินเหลือบมองเธอขณะขับรถ คุณดูอารมณ์ดีใช่ไหม?
- ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
- **
- วัสดุก้นของเธอไม่เพียงพอจริงๆ! ไม่น่าแปลกใจที่เธอคิดว่าชุดเอี๊ยมของเธอใหญ่เกินไป...
- เย่ชิงชิงตกตะลึงอีกครั้ง เธอต้องบอกว่าเธอคิดมากไป คำถามที่เขาถามนั้นคลุมเครือจริงๆ ทุกคนคงสงสัยว่าเขาจะขอเธอแต่งงานหรือไม่
随机阅读
- ความไม่พอใจครั้งแรกที่พวกเขามีตั้งแต่พวกเขาพบกันก็หายไปอย่างเงียบ ๆ ในการจูบอันเร่าร้อน
- จู่ๆ เธอก็รู้สึกตลก เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธอเห็นใจผู้หญิงที่อยากได้ผู้ชายของเธอหรือเปล่า? ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเริ่มเป็นพี่น้องกัน เธอมีจิตใจที่จะคาดเดาจิตใจของคนอื่นจริงๆ
- หลังจากพูดจบเธอก็หันศีรษะและมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป แต่คราวนี้แทนที่จะขมวดคิ้ว เธอกลับจ้องมองด้วยความโกรธ
- วัสดุก้นของเธอไม่เพียงพอจริงๆ! ไม่น่าแปลกใจที่เธอคิดว่าชุดเอี๊ยมของเธอใหญ่เกินไป...
- ฉันรักคุณภรรยาของฉัน
- เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
- เย่ชิงซินไม่กล้าขยับอย่างรวดเร็ว แต่แขนเรียวทั้งสองข้างของเธอยังคงจับเขาไว้อย่างมั่นคง
- “อะไรสักอย่าง” เขาตอบเธอสั้นๆ จากนั้นมองดูคนข้างๆ ต่อไป และสะกิดหลังมือของเธอเพื่อส่งสัญญาณให้เธอพูด
- เมื่อ Meng Ziting เห็นพวกเขาทั้งสองมารวมตัวกัน รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็แข็งค้างอยู่ครู่หนึ่ง และเอเทรียมด้านซ้ายของเธอก็หดตัวลง ราวกับว่าอากาศโดยรอบกำลังเบาบางลง เธอรู้มานานแล้วว่าคนที่เธอรักตกหลุมรักคนอื่นและเธอรู้ดีว่าทั้งหมดนี้เป็นจริง แต่สิ่งที่ทำให้ใจเธอเจ็บปวดจริงๆยังคงทำให้เธอหายใจลำบาก
- **
- เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง
- เย่ชิงซินสวมชุดสูทอย่างเป็นทางการเพื่อทำงานมากที่สุดเพื่อให้ผู้คนดูจริงจังและจริงจัง แต่ Meng Ziting ไม่ใช่ ชุดสูทสีดำตัวเล็กช่วยให้เอวเรียวของเธอดูสมบูรณ์แบบและเสื้อเชิ้ตสีขาวก็โอบรับเส้นทางอาชีพของเธอ ชุดธุรกิจเรียบง่ายเผยให้เห็นรูปร่างโค้งมนของเธออย่างสมบูรณ์แบบ
- เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง
- เดิมทีมันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่แทบจะไม่รวมอยู่ในขอบเขตของปัญหา แต่เมื่อมันถูกวางไว้ในกรณีของ Ye Qingqing มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเข้าไปพัวพันมากขึ้น เพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนรักในวัยเด็กของ Xi Jinchen มาหลายปี และเธอยังคงหลงรักคนรักในวัยเด็กของเขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นลืมมันซะเถอะ สิ่งสำคัญคือเมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก เธอสาบานว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับซีจินเฉิน และยังมีความตั้งใจที่จะรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน
热门排行
- นี่อาจเป็นคำสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในใจของผู้ชายทุกคน!
- ดูเหมือนเขาจะได้ยินคำบ่นของเธอ ขมวดคิ้ว แล้วหยุดแล้วหันกลับมามองเธอแล้วพูดว่า คุณคิดว่าฉันจะเกียจคร้านและสนใจว่างานแต่งงานของอดีต คู่รักคู่แข่ง ของฉันจะจัดขึ้นที่ใด?
- หลังจากพูดจบเธอก็หันศีรษะและมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป แต่คราวนี้แทนที่จะขมวดคิ้ว เธอกลับจ้องมองด้วยความโกรธ
- เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
- เขาปฏิเสธเธอโดยตรงโดยไม่ละอาย และยังมีแผนงานเพื่อหยุดเธอจากเหตุผลทั้งหมด และเขายังรู้ชัดเจนว่าเธอเพียงต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาบางอย่างที่ต้องเผชิญ
- พิธีแต่งงานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และขั้นตอนต่อไปคือการเตรียมการอย่างเป็นระเบียบและรอให้งานแต่งงานมาถึง
- “ผู้ชายดีๆ ก็มีมากมาย ฉันแค่ตกหลุมรักเธอเท่านั้น และมีสถานที่สวยๆ มากมายในโลกนี้ แต่พวกเขาเป็นเหมือนและโหยหา ความรักไม่มีหรอก”
- เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
- หลังจากพูดจบเธอก็หันศีรษะและมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป แต่คราวนี้แทนที่จะขมวดคิ้ว เธอกลับจ้องมองด้วยความโกรธ
- “ทำไมล่ะ” เขาถาม