- 当前位置：首页 > บรรณาธิการอิสระ > โต๊ะช่วยเหลือฟรีแลนซ์
游客发表
相关内容
- หลังจากพูดจบเธอก็หันศีรษะและมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป แต่คราวนี้แทนที่จะขมวดคิ้ว เธอกลับจ้องมองด้วยความโกรธ
- เมื่อเห็นใบหน้าที่น่าเศร้าของเธอ ซีจินเฉินก็ถอนหายใจ เดินเข้ามาและนั่งยองๆ ต่อหน้าเธอ บอกฉันสิ ทำไมคุณไม่อยากไปล่ะ
- การเสนอให้เธอเป็นเพียงข้อเสนอทำไมต้องวนเวียนใหญ่ขนาดนี้ทำให้เธอต้องพิจารณาอยู่พักหนึ่ง...
- เย่ชิงชิงต้องการจูบเธอเพียงครั้งเดียว แต่มันง่ายมากที่จะจูบเธอ และเธอก็รู้สึกลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อย อย่างไรก็ตาม มันเป็นการจูบ ไม่ว่าจะน่าอายแค่ไหน เธอก็ผ่อนคลายและเลียนแบบวิธีที่เขาจูบเธอตามปกติ เธอเหยียดลิ้นของเธอออกอย่างระมัดระวังและกวาดไปรอบๆ ริมฝีปากของเขา จากนั้นจึงเลื่อนมันเข้าไปในริมฝีปากของเขาอย่างว่องไว
- ดูเหมือนเขาจะได้ยินคำบ่นของเธอ ขมวดคิ้ว แล้วหยุดแล้วหันกลับมามองเธอแล้วพูดว่า คุณคิดว่าฉันจะเกียจคร้านและสนใจว่างานแต่งงานของอดีต คู่รักคู่แข่ง ของฉันจะจัดขึ้นที่ใด?
- หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ทิ้งเธอไว้อย่างเก๋ไก๋ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงไล่ตามเขาไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
- “คุณคิดว่าไง” เธอถามเขาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน เมื่อฟังเสียงต่ำและแหบเล็กน้อยของเขา
- เขาทำให้ผมของเธอเรียบให้เธอ ลดศีรษะลง และจูบเธอที่ริมฝีปาก จำไว้ว่าคุณเป็นเมียน้อยของตระกูล Xi เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด คุณไม่ได้เสียใจกับใครเลย นี่คือพลังที่คุณมี
随机阅读
- จู่ๆ เธอก็รู้สึกตลก เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธอเห็นใจผู้หญิงที่อยากได้ผู้ชายของเธอหรือเปล่า? ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเริ่มเป็นพี่น้องกัน เธอมีจิตใจที่จะคาดเดาจิตใจของคนอื่นจริงๆ
- ซีจินเฉินสังเกตเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ และถามเธอว่า มีอะไรผิดปกติ คุณกำลังคิดอะไรอยู่
- เพื่อที่จะเคารพความปรารถนาของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เย่ชิงชิงจึงบอกกับซูจิงถึงความคิดของเขา โชคดีที่ Xu Jing ไม่มีข้อกำหนดมากมายสำหรับเรื่องนี้ เธอแค่ปล่อยให้ Ye Qingqing ตัดสินใจ
- เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง
- ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
- เสียงยืนยันของเขาดังมาจากเหนือศีรษะ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาก็แดงก่ำ
- ใบหน้าของซีจินเฉินเปลี่ยนเป็นสีเข้ม คุณกล้าเหรอ?
- ซีจินเฉินไม่คาดคิดว่าเธอจะเป็นเช่นนี้ และเขายังคงถือถุงน้ำแข็งไว้ในมือ ฉันคงได้แต่จูบเธอเท่านั้น
- เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
- เธอมองเขาด้วยความขยะแขยง “เธอยังต้องถามอีกเหรอ?” หลังจากนั้นเธอก็ยื่นมือออกมาลูบใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างแรง “มันเป็นความผิดของคุณทั้งหมด ทำไมคุณถึงไปยั่วยุคนอื่นและทำให้ฉันรู้สึกเขินอายขนาดนี้” !
- แน่นอนว่าเธอคิดมากไป!
- เย่ชิงซินมองดูตัวเอง และในที่สุดก็รู้ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน?
- “ฉันรู้ ฉันจะไม่ทำอีก” เย่ฉิงซินมองเขาอย่างจริงจังด้วยตาข้างเดียว และเธอก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด แต่ในเวลานี้ทำไมเธอถึงหุนหันพลันแล่นจนอยากจูบเขา?
- เย่ชิงซินมองดูเขาและพยักหน้า หลังจากสิ่งที่เขาพูดดูเหมือนว่าปัญหาจะไม่ร้ายแรงนัก
热门排行
- หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ทิ้งเธอไว้อย่างเก๋ไก๋ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงไล่ตามเขาไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
- เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง
- เดิมทีมันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่แทบจะไม่รวมอยู่ในขอบเขตของปัญหา แต่เมื่อมันถูกวางไว้ในกรณีของ Ye Qingqing มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเข้าไปพัวพันมากขึ้น เพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนรักในวัยเด็กของ Xi Jinchen มาหลายปี และเธอยังคงหลงรักคนรักในวัยเด็กของเขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นลืมมันซะเถอะ สิ่งสำคัญคือเมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก เธอสาบานว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับซีจินเฉิน และยังมีความตั้งใจที่จะรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน
- เมื่อพูดถึงการวางแผนของเธอเอง ใบหน้าของเย่ชิงชิงก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ
- ใบหน้าของซีจินเฉินเปลี่ยนเป็นสีเข้ม คุณกล้าเหรอ?
- เย่ชิงซินกระพริบตาขณะที่ถูกเขาจับไว้ จากนั้นจึงยิ้มเล็กน้อย ประโยคนี้จะน่ารำคาญกว่าข้อเสนอได้อย่างไร?
- ตามความคิดของเย่ ซิงซิน เธอได้จัดสถานที่จัดงานแต่งงานที่รีสอร์ทของโรงแรม ทิวทัศน์ธรรมชาติกลางแจ้งเข้ากันได้อย่างลงตัวกับองค์ประกอบโรแมนติกในงานแต่งงานของเย่ชิงซิน
- ทั้งสองขับรถไปที่ด้านข้างของหลิงสุ่ย เย่ชิงซินนอนอย่างมีความสุขที่หน้าต่างเพื่อดูฉากนอกหน้าต่าง และฮัมเพลงบางคำเป็นครั้งคราวเพื่อเพิ่มความสนุกสนาน
- ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
- หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ทิ้งเธอไว้อย่างเก๋ไก๋ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงไล่ตามเขาไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า